Mage Guild Wars

Szła w milczeniu, nie było już więcej co mogła by powiedzieć. Mimo, że była wyspana czuła głód, Senta pewnie po całej nocy też się nie wyspał. Na dodatek jeszcze musieli dojść do szpitala by chłopaka wyleczono odpowiednio. Skupiła się jedynie na swoim zadaniu, dojść do szpitala, oddać chłopaka w dobre ręce, jak spotkają jeszcze babcię to będzie w ogóle extra. Najbardziej skupiać oczywiście musiała się na tym by chłopaka podtrzymywać i by iść w jego rytmie. Miała już tylko nadzieję by mieć to z głowy i najeść się do syta. Potem ewentualnie sama wróci tutaj żeby ją wyleczono, albo zrobią to przy okazji kiedy będzie z chłopakiem. Każda z opcji wydawał się dobra. Kolejność już nie miała większego znaczenia dla niej.

Misja grupowa - normalna - Lilianna & Senta - post #20

Trzeba było przyznać, że dwójka magów świetnie się spisała. Mimo zmęczenia Senta dotrzymywał przez całą podróż kroku Liliannie, a ta mimo swojej rany doniosła rannego mężczyznę, aż do Fiore. Chłopak był na tyle zmęczony, że nie marzył o niczym więcej jak tylko drzemce. Nie było się co dziwić, nawet głód by mu nie przeszkadzał w pójściu spać. Raz nawet za długo trzymał zamknięte oczy i obił się barkiem o latarnie, która spowodowała mu ból, lecz niewielki. Mężczyzna w międzyczasie sapał głośno i walczył z bólem, który mu doskwierał. Na początku nie było tak źle lecz z czasem gdy nadużył swej siły i się zmęczył, ten się nasilił. Na całe szczęście dwójka magów trafiła do szpitala i mogła oddać w ręce lekarzy rannego mężczyznę. Senta miał jednak inny pomysł. Wykrzyknął na całą salę, że nie tylko mężczyzna jest pobity, lecz Lilianna także. Lekarze, którzy chodzili po korytarzu w moment się obrócili i gdy tylko zauważyli stan mężczyzny natychmiast odebrali go od Lilianny i przenieśli na salę zamykając za sobą drzwi. Pielęgniarki także się poruszyły, a jedną z nich już wcześniej towarzysze widzieli w swojej gildii. Jej uroda odbijała się na tle innych kobiet w tym budynku. To właśnie ona podeszła do dwójki magów i kazała za nią iść. Oprócz niej, była jeszcze jedna pielęgniarka, która pomagała Liliannie chodzić. Weszli na piętro, a tam zaprowadziła ich do sali, gdzie leżała babcia, którą wcześniej uratowali. Żyła i jak było widać już na samym początku była smutna.
- I jak udało wam się?
Magowie nie zdążyli odpowiedzieć, bo tuż za nimi pielęgniarka lekko kiwnęła głową na znak, że przyprowadzili jej syna. Momentalnie do jej oczu napłynęły łzy, a sama położyła się na łóżku i zaczęła płakać ze szczęścia.
- Dziękuję wam... dziękuję... - gdy troszkę się ogarnęła wyjęła z szufladki obok dwa mieszki, które wręczyła magom - To zapłata za wasze zadanie. Chciałabym wam dać więcej, ale nie mam. Teraz mogę już być spokojna.
Po tych słowach zamknęła oczy z uśmiechem na ustach i spojrzała w okno. Kto wie co w tym momencie przechodziło jej przez głowę. Pewne było to, że para dostała zapłatę i to był koniec ich misji. Senta mógł już iść do domu, jednak pielęgniarka nie chciała wypuścić Lilianny. Chciała dokładnie ją przebadać, dlatego zaprowadziła do sali obok i tam wskazała łóżko. Chciała dokładnie sprawdzić przyczynę bólu i czy nic nie zostało uszkodzone.

Koniec

Lilianna pobyt 24h w szpitalu

Ostatnio edytowany przez Straznik 3 (2019-01-15 16:34:53)

Misja Prosta - Victor
Post #12

-W takim razie ruszaj, ta przesyłka jest o wiele ważniejsza, niż wcześniejsza.-dodał mężczyzna, a następnie pożegnał się z Victorem i ruszył w stronę drzwi, z których wcześniej wyszedł. Magowi oczywiście udało się o wiele szybciej i sprawniej opuścić sklep, jednak przed wyruszeniem do szpitala postanowił zrobić jeszcze jedną rzecz. Postępowanie Louis’a musiało nieco zaimponować Victorowi, ponieważ ten postanowił spróbować nieco pomóc w jego biznesie. Po wykrzyczeniu swojej kwestii niemal wszystkie osoby wokół zwróciły swoje oczy w jego kierunku. Ci obecni na drodze szybko stracili zainteresowanie i dalej ruszyli w swoim kierunku, jednak dorośli znajdujący się przy samej witrynie sklepu zaczęli między sobą o czymś rozmawiać. Dzieci wpatrywały się w Victora z ogromną zazdrością, zwłaszcza, że już wcześniej, wiele razy oglądały te lalki. Kto wie, może nawet faktycznie pomoże to Louisowi i więcej ludzi zacznie kupować jego wytwory? Na pewno w tym momencie się te go nie dowiemy, ponieważ Victor postanowił od razu oddalić się z miejsca zdarzenia i dalej poświęcić się swojemu zleceniu. Kto by się spodziewał takiego obrotu wydarzeń.
Dalej nasz mag mając głęboką nadzieję w powodzenie wcześniejszego planu, kierował się w stronę szpitala. Całe szczęście udało mu się wcześniej dostrzec jego położenie, co zdecydowanie ułatwiło sprawę. Brak pytania się ludzi o drogę i proste ruszenie do celu potrafiło oszczędzić na prawdę  wiele czasu i stresu. W końcu dotarł do poszukiwanego budynku i nie zważając na nic od razu ruszył do miejsca, w którym znajdowała się recepcja. Kobieta, która tam była przytaknęła jedynie na jego słowa, a potem zaczęła sprawdzać coś w papierach.
-Tak, jest teraz w pokoju, jedna z osób zaraz tam Pana zaprowadzi.-powiedziała, a po chwili zjawiła się jedna z pielęgniarek. Jej zadaniem zapewne nie było jedynie zaprowadzanie do pokoju, lecz również dopilnowanie by wizyta nie trwała zbyt długo. W końcu celem było dostarczenie paczki, więc nie powinno zająć to godziny. Choć zapewne na krótką rozmowę starczyłoby czasu.
Pielęgniarka zaprowadziła Victora do jednego z pokoi i po wejściu maga do środka, sama została na korytarzu. Gdy tylko drzwi zostały otwarte mag mógł dostrzec małą osóbkę siedzącą na łóżku i wpatrującą się w okno. Dopiero po chwili dostrzegła twoją obecność. Była to około jedenastoletnia dziewczyna o długich, ciemnobrązowych włosach. Sprawa wydawała się stawać nieco skomplikowana, jednak wciąż było, bardzo proste, zlecenie do wykonania.

Misja Prosta - Victor
Post #13

Victor mimo wielu problemów w końcu dotarł do swojego ostatecznego celu, którym okazała się być pewna dziewczynka. Wyglądało na to, że ona sama nie wiedziała na początku o co chodzi, jednak po usłyszeniu od kogo jest paczka, jej oczy od razu się zaświeciły. Jedynie przytaknęła na wcześniejsze słowa maga i powoli zaczęła otwierać paczkę. Nie zajęło to długo, gdy w jej środku ukazała się drewniana lalka o długich, brązowych włosach. Dziewczynka od razu wyjęła i przytuliła otrzymany przedmiot. Wtedy Victor mógł dostrzec, że zabawka posiadała niebieską sukienkę z kwiecistym wzorem, niemal łudząco podobną do tej, którą miała rudowłosa. Wyglądało na to, że niektóre rzeczy zaczęły się ze sobą łączyć.
-Dziękuję Panu.-dziewczyna spojrzała na maga z ogromnym szczęściem i wdzięcznością w oczach. Może nawet te wszystkie wcześniejsze problemy były tego warte?
Misja nieubłaganie dobiegała już końca, jedyne co pozostało to odebrać w pełni zasłużoną nagrodę. Mag postanowił nie zwlekać i od razu udał się do sklepu Louis’a, tym razem całe szczęście wiedząc gdzie on się znajduje. Dzięki temu udało mu się dotrzeć tam całkiem szybko. Jednak gdy miał już wchodzić do środka, wpadła na niego pewna kobieta, która akurat wychodziła ze sklepu. Victor mógł od razu dostrzec, że coś trzymała jednak ta widząc naszego maga, bez żadnego słowa, bardzo szybko ruszyła w tylko sobie znanym kierunku.

Następny post napisz tutaj: Aleja główna