Mage Guild Wars

     - To jest jakiś żart... - stwierdził chłopaczyna, ale chociaż określił to jako żart wcale nie było mu do śmiechu. Jedna rundka wokół sklepów i już wiedział, że nie miał wystarczająco pieniędzy, aby kupić to co zamierzał. Ba, nie mógł sobie pozwolić na nic co okazałoby się faktycznie przydatne w jego przyszłych planach. Ceny były po prostu astronomiczne. Wydawało mu się, że sporo oszczędził i dzięki temu będzie w stanie zakupić jakiś ekwipunek. Mylił się. Nie mógł sobie nawet pozwolić na kupno zwykłego noża, chyba że cały czas nosiłby go w łapkach, ewentualnie w kieszenie. Jedno ani drugie nie było jego zdaniem dobrym pomysłem więc musiał sobie całkowicie darować zakupy. Wracał już zrezygnowany z targowiska kiedy jego spojrzenie trafiło na prosty scyzoryk.
   - 5 Tysięcy? - zapytał licząc, że cena jaka znajdowała się nad przedmiotem była pomyłką, że miała przynajmniej o jedno zero z dużo. - Tak jest napisane. - w okamgnieniu sprzedawca rozwiał jego nadzieję. Mimo wszystko Mi zakupu dokonał, chyba tylko dlatego, aby cała ta wycieczka do miasta nie okazała się całkowitą stratą czasu. Opuszczając rynek bawił się mechanizmem uwalniającym ostrze.
   - Przynajmniej działa bez szwanku... - stwierdził niezbyt wesoło zielonowłosy.

___
Zakupy - Scyzoryk - 5.000

Ostatnio edytowany przez Mikoto (2018-10-02 12:06:24)

     Ciężko było Mikoto określić jego nowe narzędzie jako imponujące, ale na nic innego nie mógł sobie pozwolić. Jak zdążył się już przekonać przynajmniej mechanizm uwalniający ostrze działał bez zarzutu. Co prawda ostrości broni nie miał jeszcze okazji sprawdzić, ale wyglądała na zadowalającą. Niestety nie zdążył tego sprawdzić w praktyce, bo w końcu zwrócił uwagę na znajomy głos od dłuższej chwili nawołujący jego imię.
  Jednym ruchem dłoni złożył scyzoryk, aby w następnej chwili wsunąć łapki do kieszeni i odwrócić się w kierunku głosu, który chciał zwrócić jego uwagę. Jego bądź kogoś o takim samym imieniu. Widząc znajomą twarz z blond czupryną szybko mógł stwierdzić, że głos nawoływał właśnie jego. Był to Alex, mag gildii Fairy Tail, do której niedawno dołączył. Zbliżał się do zielonowłosego, a że robił to w biegu zapewne miał jakąś ważną sprawę. Mikoto postanowił poczekać, aż blondyn się zbliży.
     - Alex-senpai, potrzebujesz czegoś? - zapytał Mi-chan starszego kolegi kiedy ten był na tyle blisko, aby można było prowadzić normalną rozmowę bez potrzeby podnoszenia głosu. Chłopaczyna nie miał pojęcia o co mogło chodzić czego nie ukrywał spoglądając pytająco najpierw na trzymany przez Alexa kawałek papieru, a potem na samego blondyna. Być może w jego ulubionej kawiarence mieli właśnie jakąś promocję, albo odbywało się tam jakieś wydarzanie i chciał o tym koniecznie powiedzieć młodszemu koledze? To by tłumaczyło jego dobry humor i papier, który trzymał w dłoni. Chociaż z drugiej strony uśmiech Alexa raczej nie pasował do tego scenariusza, był jakiś dziwny. Mikoto nie miał pojęcia co mógł oznaczać i raczej próby odgadnięcia tego były daremne. Dlatego po prostu spoglądał na blondyna wyczekująco licząc, że ten wyjaśni w czym rzecz.