Mage Guild Wars

Heiwa

Symbole

Herb: Czarny, eksplodujący wulkan z dużą ilością czerwonej lawy na bordowym tle.    Flaga: Eksplodujący wulkan na bordowym tle.    Dewiza: Nieprzewidywalni i wybuchowi.

Mentalność

By przetrwać w ciężkich warunkach, ludność potrzebuje przede wszystkim wsparcia. Rada Magii dba, by wszyscy mieszkańcy czuli się bezpieczni. W większym, bądź mniejszym tego słowa znaczeniu. Ciężko bowiem zapewnić dom wszystkim tym, którzy utracili dach nad głową poprzez nieustanne erupcje wulkanu. Brak jednego władcy także utrudnia sprawę, gdyż nie ma osoby, która mogłaby jednogłośnie podejmować decyzje za wszystkich. Sprawiło to jednak, że ludność Heiwa zaczęła ufać nieznajomym. Cieszą się na widok dodatkowej pary rąk, która mogłaby im pomóc. W szczególności stolica, która zaprasza turystów i podróżników, a także proponuje im pracę w zamian za kryształy. Taka praca to przede wszystkim pomoc w ewakuacji innych wsi, a także badanie czynnych wulkanów.    Heiwijczycy nie dbają jednak o normy. Bardzo często rozmnażają się, łącząc ówcześnie w związki z tej samej rodziny. Kazirodztwo nie jest dla nich zakazane, a wręcz występuje nagminnie. Nie posiadają boga, który wyznaczałby dla nich zasady. Robią wszystko to, co pomoże im przetrwać. Dla nich pojęcie miłości jest zupełnie czym innym, niż dla reszty świata. Mężczyźni posiadają żony, choć bardzo często je zdradzają. One jednak nie mają nic przeciwko. Wiedzą bowiem, że sytuacja w kraju nie jest na tyle stabilna, by zdolni do zapłodnienia nie wykonywali swych obowiązków. Bywa tak, że w jednym domu kobieta ma siedmioro mężów oraz dwudziestkę dzieci. Sąsiedzi wspomagają się wspólnie, nie ma rodzin bogatszych czy biedniejszych. Żywność rozdawana jest po równo. Tyle ile potrzebuje do przeżycia dana osoba, tyle też otrzymuje.    W kraju tym nie występuje pojęcie skromność. Zdarza się, że kobieta chodzi nago po mieście, a nikt nie zwraca na to większej uwagi. Praktykowane są także zawody prostytucyjne, zarówno przez kobiety jak i przez mężczyzn. Nawet, jeżeli takie osoby posiadają rodziny, o czym zostało wspomniane już nieco wyżej. Oprócz tego, ważne są dla nich tradycje i obyczaje. Z reguły nie odmawiają pomocy w obawie przed tym, że w przyszłości ktoś może im odmówić. Wystrzegają się także nieodpowiedniego języka; nie przeklinają, dbając by ich wymowa była płynna i czysta.

Polityka

W tym kraju nie ma władcy. Nie ma człowieka, który podejmowałby jednogłośne decyzje. A choć brzmi to bardzo dziwnie, to taką sytuację wypracował klimat. Nieustanne wybuchy wulkanów, które pustoszyły państwo, doprowadziły do rozłamu ludności. Mieszczaństwo przemieszcza się bez ustanku, a jedynie kilka miast stoi nienaruszonych. Wioski rządzą się swymi prawami, z reguły tymi narzuconymi przez naturę (choć zdarzają się i wyjątki). Sprawiedliwość wyznacza przedstawiciel wioski, wybierany przez większą ilość osób. Taka władza stara się porozumiewać z innymi regionami, choć bywa to bardzo utrudnione. Niemniej, państwo te nie izoluje się od innych.

Stroje

Niegdyś każdy mężczyzna i każda kobieta nosili to, co im się podobało. Teraz pomimo ciągłych nieszczęść, które doprowadziły do rozczłonkowania państwa, ubiór dla wszystkich mieszkańców jest ten sam. Dominującym kolorem jest z pewnością bord lub burgund. Kobiety noszą przewiewne, skąpe kamizelki, które kończą się ponad wysokością pępka. Z reguły odkrywają większą część obfitego biustu. Ich ręce pokrywają niezliczone ilości biżuterii, srebra lub złota. Bransoletki wite, w kształcie smoka, bądź węża. Nie brak także tatuaży. Nogi okrywają bardzo krótkie spódnice w kratę. Brak tu pończoch czy rajstop bowiem temperatura sięga czasem czterdziestu stopni. A z pewnością w takim stroju byłoby nie do wytrzymania. Kobiety upinając więc swoje włosy, coby ich szyja nie pociła się nadmiernie. Stopy pokrywają zaś cienkie buty z wyciętą górą, zapinane na jedną, wąską klamrę.    Mężczyźni także przyodziewają kamizelki, choć nieco dłuższe. Z reguły są rozpięte, ukazujące większą część torsu. Ramiona pokrywają tatuaże, a dłonie duża ilość pierścieni. Nogi spodenki, także bardzo krótkie, przeważnie zakończone jeszcze przed kolanami. Stopy zaś przewiewne, bardzo cienkie buty na lekkiej podeszwie, choć dostosowanej do srogich klimatów. Włosy ścinane są do zera, jeżyka lub dwóch, bądź trzech centymetrów. Z pewnością nikt nie miałby ochoty nosić długich kołtunów, które bez przerwy byłyby tłuste.    Jak wspominałem nieco wyżej, dominuje burgund, lecz nie zapominajmy o czerni. Z reguły ubrania są szyte na bazie ciemnego materiału, a dopiero w późniejszej fazie doszywane są bordowe wstawki i inne elementy.

Stosunek do magii

Zacznę od tego, że gdyby nie magowie, Heiwa nie przetrwałaby zbyt długo. Ludzie, którzy posiadają magię zdolną nieść pomoc są bardzo mile traktowani. Państwo położone na nierównych terenach z nadmierną ilością wulkanów, często spotyka się z niespodziankami w postaci wybuchów i erupcji. Lawa zalewa okoliczne małe miasteczka, a także wsie, a osoby z magicznymi zdolnościami pomagają w ewakuacji.   Poza tym, nie zdarzają się tutaj sytuacje, by mag był traktowany jakoś inaczej od normalnego człowieka. Powiesz komuś, że jesteś magiem, a on zaakceptuje to od razu. Opinia publiczna jest nastawiona bardzo pozytywnie na czarodziejskie sztuczki. Poza tym niektóre szkoły zachęcają, by magiczni uczniowie kształcili się u nich. Być może władza macza w tym swe palce, chcąc wyszkolić jak największą ilość tych osób, lecz kto wie.

Stosunki dyplomatyczne

Pozytywne: Chōwa, Bellum Neutralne: Chinmoku, Dokuritsu, Yōsei, Minstrel, Fiore, Desierto, Iceberg, Pergrande Negatywne: Enca, Ca-Elum