Mage Guild Wars

Dokuritsu

Symbole

Herb: Ogromne, brązowe, grube drzewo z korzeniami na zielonym tle z jasną otoczką.    Flaga: Ogromne, grube drzewo z korzeniami na zielonym tle.    Dewiza: Zawsze gotowi.

Mentalność

Nie chciałbym być w żaden sposób niemiły. Nie łatwo jest mówić o państwie, które tak mocno różni się na tle pozostałych nacji. Przede wszystkim każda z trzech wysp osadzona jest przez inne plemię, a co za tym idzie - innego wodza. Oznacza to, że miejsce położone na północy kraju może mieć inne zasady, niż te, które obowiązują gdzieś na dole. Istnieje jednak wiele czynników, które brata ze sobą rody, mniejsze, bądź większe.    Najważniejszym, choć bardzo nieprzyjemnym faktem jest niechęć wobec nieznajomych. Nie warto przechadzać się samemu między bagnami, gdyż jest to idealna okazja do grabieży. Oprócz tego ludność Dokuritsu nie korzysta z magii, więc komunikacja praktycznie nie występuje lub bywa bardzo utrudniona. W mieście niełatwo spotkać karczmę dla przejezdnych, a nawet jeżeli, to wszyscy spoglądają spod łba i szepczą, rozsiewając plotki. Ciężko jest także nawiązać kontakt. Przykładowo obca osoba podchodzi do barmana, zamawia coś mocnego, a ten podrzuca szklankę brudnej wody i jeszcze krzywi się, jeżeli odmawia się za to zapłaty.    Choćby osoba posiadała przy sobie setki tysięcy kryształów, to i tak nie stanie się kimś wartościowym w ich oczach. Najchętniej podeszliby do pierwszego, lepszego cudzoziemca i obili mu facjatę. Nie są dzicy, posiadają własną kulturę, w tym architekturę czy sztukę. Dostępna jest jednak tylko dla wtajemniczonych. Tak bowiem lud został wychowany - za siebie walczyli i ufają tylko sobie.    Wielką wartość przykładają do religii. Wyznają kilkunastu bogów, a każdy z nich odpowiada za coś innego. Występuje na przykład bogini przyszłości dla której trzeba składać ofiary, bo w innym wypadku ześle swój gniew, który przejawi się w katastrofach. Brzmi bardzo sztucznie, choć kaplice codziennie są gęsto oblegane. Dodatkowo, ludność nie wystrzega się swoich praw. Bywa tak, że dowódcy, czyli najbardziej zasłużeni żołnierze, którzy przetrwali wiele ciężkich prób, są traktowani na równi z wodzem. Nie warto im odmawiać.

Polityka

Każda z trzech wysp posiada oddzielne plemiona, zaś każde z plemion innego przywódcę. Nie są to jednak dzikusy z dzidą w ręce i liściem przeplatanym pod kroczem. Odizolowują się jednak od reszty państw, nie ingerując w sprawy światowe. Na samym szczycie każdego z plemion stoi wódz i to on sprawuje jedyną, niepodlegającą dyskusji władzę. Cokolwiek powie - poddani muszą zrobić. Oczywiście wysokie stanowiska zajmują także najlepsi żołnierze - dowódcy. Oprócz tego władza nie przejawia się w żadnym, innym aspekcie. Ludność wybrała swojego przywódcę, a ten rządy sprawować będzie do końca swoich dni.

Stroje

Zacznijmy od tego, że strój to czynnik, który łączy ze sobą wszystkie plemiona. Jak już zostało wspomniane, choć warto przypomnieć, Dokuritsu składa się z trzech wysp. Każda wyspa posiada inne plemię, a w tym inne zasady. Niemniej ubiór to element, dzięki któremu łatwo rozróżnić mieszkańca tychże regionów. Przede wszystkim są to łachmany, często podziurawione i niezbyt przewiewne. Pospólstwo, czyli ta najbiedniejsza strona państwa nosi kilka szmat przepasanych przez ciało. Mieszkańcy - krótkie spodnie, zazwyczaj koszulę, jak się dobrze trafi. Dowódcy i sam wódz - zbroję, choć lekką i wcale nie czystą i połyskującą.    Ubiór mężczyzn praktycznie niczym nie różni się od ubioru kobiet. Mieszkańcy wysp noszą to, co zostanie im dane i nie są z tego powodu jakoś szczególnie przejęci. Ich barwy nie różnią się znacznie, przeważnie na strojach przeważa odcień zieleni. Góra z reguły jest lekko ciemniejsza od dołu. Niewiasty, które rzadko myją swoje włosy z powodu ciężkiego dostępu do czystej wody, noszą je splecione lub zwinięte w kok.    Jeżeli zaś chodzi o elementy charakterystyczne, to z pewnością jednym z nich jest dumnie noszony herb. Przechodząc pomiędzy bagnami, a szczególnie tłocznymi ścieżkami stolicy, nie trudno zauważyć kolesia w srebrnej zbroi i znakiem na ramieniu, który przedstawia wielkie, brązowe, bądź zielone drzewo z długimi, wijącymi się korzeniami. Tak, to z pewnością jest żołnierz. A jeżeli ktoś trafi na dowódcę, to lepiej omijać go szerokim łukiem. Takiego zaś można odróżnić łatwo, gdyż oprócz zbroi nosi także specyficzny, spiczasty hełm.    No i ostatnią rzeczą o której warto napisać to brud. Tak, potworny smród i wiele mazistych plam na ciele. To typowy mieszkaniec Dokuritsu.

Stosunek do magii

Wiele osób twierdzi, że państwo te ucierpiało najbardziej po pierwszej wojnie ze smokami. Tutejsi mieszkańcy nie tolerują magii, wystrzegają się jej i potępiają. Chodzą także plotki, że właśnie w tym miejscu narodziła się Magia Krwi - przeklęta przez wszystkich. Odwiedzając te rejony warto mieć na uwadze, że użycie magii może równać się z zasztyletowaniem. Cóż, ludność tutaj jest raczej zbyt prymitywna, by używać czegoś takiego jak więzienie.   Jedynie zaufane osoby, szczególnie te wysoko postawione mogą posługiwać się swymi magicznymi zdolnościami, choć także do pewnego stopnia. Wiedzą bowiem, że może to narazić ich na zmniejszenie poparcia, a tego każdy z nich woli unikać. Dlatego magowie tutaj łatwo nie mają, a ich codzienność musi być bardzo uciążliwa.

Stosunki dyplomatyczne

Pozytywne: Ca-Elum Neutralne: Chinmoku, Yōsei, Chōwa, Minstrel, Fiore, Desierto, Pergrande, Iceberg, Heiwa, Bellum Negatywne: Enca